تهیه سامانه دارویی تشکیل شونده در محل بر پایه plga به منظور رهایش داروهای کورتیکواستروئید: مطالعه in vitro
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران) - دانشکده مهندسی
- نویسنده محمد رفیعی نیا
- استاد راهنما حمید میرزاده احمد جمشیدی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1386
چکیده
سامانه های دارورسانی تزریقی جدید در طی چند سال گذشته پیشرفت های قابل توجهی داشته اند. این توجه به دلیل امتیازاتی است که این سامانه ها دارا هستند از قبیل کاربرد ساده، دارورسانی موضعی به نحو موثر، دوره طولانی رساندن دارو (دارورسانی)، کاهش دوز مصرفی دارو همراه با کاهش میزان اثرات جانبی، افزایش راحتی و پذیرش آنها توسط بیمار. در حال حاضر در کنار توسعه دیگر سامانه های دارورسانی، استفاده از سامانه های تشکیل شونده در محل تزریق بر پایه پلیمرهای زیست تخریب پذیر مانند plgaمورد توجه قرار گرفته است. این نوع سامانه ها پس از تزریق و کاشت به حالت جامد در می آیند. اصول پایه در این روش استفاده از یک حلال برای حل کردن پلیمر است بطوریکه بتوان آن را همراه با دارو به سرعت به محیط بیولوژیک وارد نمود تا پس از ورود یک توده ی جامد تشکیل دهد. در این رساله هدف دستیابی به نوعی سامانه دارو رسانی زیست تخریب پذیر، به منظور درمان التهاب های ایجاد شده در بافت ها، ناشی از عمل جراحی کاشت بیومتریال ها یا بیماری ها می باشد. بدین منظور از دو نوع پلیمر زیست تخریب پذیر مختلف (plga)، حلال n-متیل-2-پیرولیدون (nmp)، ماده افزودنی اتیل هپتانوآت و دو نوع داروی کورتیکواستروئید (بتامتازون و بتامتازون استات) به همراه تابش گاما برای استریل کردن نمونه ها استفاده شده است. در این تحقیق تاثیر پارامترهای گوناگون مانند تابش گاما، وزن مولکولی پلیمر و نوع دارو بر فرآیند رهایش دارو مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین خصوصیت های سامانه های تهیه شده از انواع روش های دستگاهی مانند hplc، dsc، tga، ftir، gpc، nmr و sem استفاده شد. نتایج این پژوهش بیانگر آنست که امکان استفاده از سامانه های تشکیل شونده در محل که تحت فرآیند استریلیزاسیون با تابش گاما (دوز kgy 25) قرار گرفته اند، وجود دارد و این نوع سیستم ها بر حسب نوع پلیمر بکار رفته و نوع دارو قادر به دارورسانی موضعی برای مدت 20 تا بیش از 120 روز در محیط in vitro هستند. با توجه به دست آوردهای تجربی این پروژه شیوه جدیدی در درمان بیماری های مرتبط با التهاب های ناشی از بیماری، عمل جراحی و یا کاشت یک بیومتریال در بدن ارائه شده است.
منابع مشابه
تهیه و بررسی فرآورده های تشکیل شونده در موضع داروی بوپرنورفین بر پایه پلیمرهای plga
در این تحقیق به منظور تهیه سامانه های تشکیل شونده در موضع با هدف درمان وابستگی به مواد مخدر، از پلیمر پلی(لاکتیک-کو-گلایکولیک) اسید به عنوان پلیمر زیست تخریب پذیر و n- متیل-2- پیرولیدون به عنوان حلال زیست سازگار برای رهایش طولانی مدت داروی بوپرنورفین هیدروکلراید استفاده شد. محیط رهایش آب دوبار تقطیر تعیین شد. هم چنین از دستگاه اسپکتروفوتومتر uv-vis جهت تعیین مقدار داروی آزاد شده استفاده شد.
سامانه های تزریقی تشکیل شونده در موضع بر پایه پلیمرهای زیست تخریب پذیر
تزریق موضعی داروی بارگذاری شده درون پلیمر که ابتدا به حالت محلول بوده و پس از تزریق به شکل مخزن نیمه‌جامد درمی‌آید، مزایای بسیاری دارد. از جمله این مزایا، کاربرد موضعی و آسان این سامانه‌ها و همچنین دارورسانی موثر و طولانی‌مدت است. در میان سامانه‌های رهایش تزریقی کنترل‌شده بر پایه مواد پلیمری، سامانه‌های تشکیل‌شونده در موضع به شکل میکروذرات یا توده‌های کاشتنی بسیار کاربردی و مورد توجه هستند. کاش...
متن کاملبررسی اثر غلظت پلیمر بر رهایش داروی داکسی سایکلین هیکلیت از سامانه تشکیل شونده درمحل بر پایه پلی (لاکتید-کو- گلیکولید)
متن کامل
تهیه و ارزیابی فرآورده ی آهسته رهش تشکیل شونده در موضع فاموتیدین بر پایه ی پلیمرهای plga
سرطانپروستات یکی ازسرطان هایمرگآور در مردان می باشد. از روش های درمانی متداول این سرطان، پرتو درمانیاست که سمیت-هایحادومزمن را موجبمی شود. جهتکاهش این عوارضجانبی، دوز اشعه ی پرتودرمانی باید محدود شود؛ ولی از طرف دیگر کاستن دوز پرتو موجب کاهش سرعت بهبود سرطان می گردد. یکی از راهکار های پیشنهادی، به کار گرفتن مواد محافظ پرتو نظیر فاموتیدین در فاصله ی میان پروستات و روده می باشد؛ که موجب حفاظت باف...
بررسی اثر غلظت پلیمر بر رهایش داروی داکسی سایکلین هیکلیت از سامانه تشکیل شونده درمحل بر پایه پلی (لاکتید-کو- گلیکولید)
متن کامل
طراحی حامل دارویی هوشمند بر پایه کربوکسی متیل‌سلولز-آکریل‌آمید به‌عنوان سامانه حلقه-بسته رسانش دارو و بررسی سینتیکی رهایش انسولین
واژه دیابت ملیتوس (DM) دربرگیرنده گروهی از نقص‌های متابولیک است که با زیاد شدن طولانی قند خون مشخص می‌شود و ناشی از نارسایی در ترشح یا فعالیت انسولین است. در این پژوهش، حامل دارویی هیدروژلی هوشمند بر پایه کربوکسی متیل سلولز- پلی‌آکریل‌آمید (CMC-g-pAAm) طراحی شد که با رسانش حلقه-بسته قادر به رهایش انسولین است. آنزیم گلوکز اکسیداز (GOX) برای کنترل رهایش انسولین و پاسخگویی به غلظت‌های متفاوت قند د...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران) - دانشکده مهندسی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023